Wzrost kości twarzoczaszki u osób dorosłych a uzupełnienia protetyczne oparte na wszczepach

W piśmiennictwie (9) można znaleźć skalę oceny ryzyka rozwoju zaburzeń wynikających ze wzrostu twarzoczaszki u osób dorosłych. W skali tej wykorzystano 10 kryteriów i na ich podstawie można policzyć punktację dla danego pacjenta, określającą stopień ryzyka rozwoju zaburzeń, mając na uwadze, że im większa suma punktów, tym wyższe jest ryzyko:

• 0 punktów przypada za kryteria: implant znajduje się mezjalnie w stosunku do zębów własnych, twarz okrągła, wiek: 65-85 lat, bezzębie, prowadzenie na zębach własnych, niskie wymagania estetyczne, niska linia uśmiechu, szeroki wyrostek, gruby fenotyp dziąsła, odroczone wszczepienie implantów z uprzednim wszczepieniem materiału nieresorbowalnego,
• 1 punkt za kryteria: implanty znajdują się dystalnie w stosunku do zębów własnych, twarz szeroka, wiek: 40-65 lat, braki częściowe, prowadzenie na zębach własnych i implantach, przeciętne wymagania estetyczne, przeciętna linia uśmiechu, przeciętna szerokość wyrostka, przeciętny fenotyp dziąsła, odroczone wszczepienie implantów,
• 2 punkty za kryteria: długa twarz, wiek 20-40 lat, braki zębowe pojedyncze (zwłaszcza w odcinku przednim), prowadzenie na implantach, wysokie wymagania estetyczne, wysoka linia uśmiechu lub uśmiech dziąsłowy, wąski wyrostek, cienki fenotyp dziąsła, natychmiastowe wszczepienie implantów (9).

Sprawdź inne artykuły z kategorii CHIRURGIA I IMPLANTOLOGIA.

W komunikacji między lekarzami dentystami oraz aby możliwe było proste określenie zmian zachodzących u pacjentów po leczeniu implantoprotetycznym, a związanych ze wzrostem twarzoczaszki po zakończonym wzroście szkieletowym, może być przydatna klasyfikacja zaproponowana przez Frouma i w...