Zastosowanie toksyny botulinowej w protetyce stomatologicznej

Toksyna botulinowa typu A może być stosowana w następujących schorzeniach w obrębie jamy ustnej:

• dysfunkcje układu ruchowego narządu żucia,
• uśmiech dziąsłowy,
• bruksizm,
• osteointegracja implantów stomatologicznych,
• szczękościsk,
• adaptacja do nowych protez,
• nadaktywność mięśni bródkowych.

Mechanizm działania

Iniekcja toksyny botulinowej typu A powoduje zmniejszenie aktywności mięśni. Botoks hamuje egzocytozę acetylocholiny na cholinergicznych zakończeniach nerwowych nerwów ruchowych, ponieważ zapobiega wiązaniu pęcherzyka, w którym przechowywana jest acetylocholina, z błoną, z której można uwolnić neuroprzekaźnik (4). Toksyna botulinowa osiąga ten efekt dzięki swojej aktywności endopeptydazy przeciwko białkom SNARE, które są wymagane do przetransportowania pęcherzyka ACH do błony presynaptycznej (5) (ryc. 1). W ten sposób toksyna botulinowa typu A blokuje uwalnianie acetylocholiny przez neuron i tym samym osłabia mięsień na 3-4 miesiące.

Dysfunkcje układu ruchowego narządu żucia

To termin stosowany do opisania szeregu chorób wpływających na funkcję żucia. Objawy dysfunkcji URNŻ to między innymi: patologiczne starcie zębów, zapalenie miazgi, patologiczna nadmierna ruchomość zębów, ból mięśni żucia, ból w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego, ból w obrębie ucha, ból głowy, ból twarzy, trzaski w stawach SSŻ, ból szyi, szczękościsk, ból okołooczodołowy (6). Większość przypadków dysfunkcji URNŻ obejmuje komponent miogenny, a konwencjonalne leczenie odbywa się za pomocą aparatów wewnątrzustnych, korekcji zgryzu czy odbudowy zębów. Techniki te są inwazyjne, nieodwracalne i kosztowne, a ...