Ryzyko aerozolu. Bakteryjne skażenie powietrza w pomieszczeniu podczas zabiegu AIRFLOW®

Nadal brakuje dowodów naukowych pokazujących ryzyko, jakie stwarzają aerozole, oraz zagrożenie, jakie stanowią dla klinicystów i pacjentów (RKI, 2020). Jednym z głównych powodów jest trudność w określeniu stopnia skażenia bakteryjnego i wirusowego, transportowanego przez aerozole. Według dostępnej wiedzy nie ma danych naukowych na temat wirusowego i bakteryjnego skażenia z aerozoli podczas profesjonalnego, mechanicznego oczyszczania zębów (PMPR) przy użyciu AIRFLOW^®. Dlatego zostało przeprowadzone badanie praktycznego stosowania technologii AIRFLOW^® w celu lepszego zrozumienia ryzyka skażenia aerozolem (Donnet M., Mensi M., Bastendorf K.D., Lussi A.: Die bakterielle Kontamination der Raumluft während einer AIRFLOW^®-Behandlung, zm 110, Nr. 12, 16.06.2020 (1194)).

Cel

Celem badania było zmierzenie obciążenia bakteryjnego w pomieszczeniu podczas zabiegu AIRFLOW^®, aby uzyskać informacje umożliwiające oszacowanie ryzyka dla stomatologów, personelu stomatologicznego i pacjentów, związanego z zanieczyszczonymi aerozolami podczas używania technologii AIRFLOW^® w różnych sytuacjach.

Materiał i metody

Zabiegi AIRFLOW^® zostały przeprowadzone w salach klinicznych firmy EMS (Nyon, Szwajcaria) przez stomatologa dr. Neha Dixit, EMS. Procedura pomiarowa i ogólne warunki przeprowadzenia zabiegów profilaktycznych zostały wcześniej zdefiniowane przez autorów.

Zabiegom zostało poddanych 20 dorosłych pacjentów w wieku od 30 do 45 lat. Wskaźnik płytki nazębnej Quigley-Hein, zmodyfikowany przez Turesky’ego (Turesky i wsp., 1970), wynosił średnio 0,80 dla każdego z 20 pacjentów. Sesje profilaktyczne odbyły się w ciągu czterech kolejnych dni, po pięciu pacjentów dziennie. Pomiędzy zabiegami pomieszczenia zostały dokładnie wywietrzone w celu usunięcia nagromadzonych aerozoli i odtworzenia neutralnych warunków wyjściowych dla kolejnej sesji.

Pomiar aerozolu odbywał się dokładnie przez dziesięć minut podczas każdego zabiegu AIRFLOW^®. Do wychwytywania aerozolu użyto systemu cyklonowego (PRELECT, Medentex GmbH, Bielfeld, Niemcy), wstępnie wypełnionego wodą filtrowaną i umiejscowionego 20 cm od jamy ustnej pacjenta (rys. 1). Za pomocą wysokowydajnego systemu ssącego (Cattani Micro Smart, Parma, Włochy) o przepływie 900 l/min odciągnięto 9 m³ mieszaniny powietrza z aerozolem podczas dziesięciominutowego zabiegu. Bezpośrednio po każdym zabiegu wykonano pomiar skażenia bakteryjnego aerozolu za pomocą testów, wykorzystujących adenozynotrifosforan (ATP). Metoda ta pozwala na określenie wszystkich żywych bakterii (Watanabe i wsp., 2019).
Do badania zdefiniowano trzy grupy pomiarowe:

• Grupa 1 (kontrolna): pomiar powietrza w pomieszczeniu bez przeprowadzenia zabiegu, pomiar obciążenia bakteryjnego 9 m³ powietrza w pomieszczeniu zabiegowym, przed każdym pacjentem (20 pomiarów).
• Grupa 2: pomiar powietrza w pomieszczeniu podczas zabiegu AIRFLOW^® ze ślinociągiem, bez płukanki do jamy ustnej, bez wysokoprzepustowego ssaka (10 pacjentów).
• Grupa 3: pomiar powietrza w pomieszczeniu podczas zabiegu AIRFLOW^® ze ślinociągiem, z płukanką do jamy ustnej, z wysokoprzepustowym ssakiem (10 pacjentów).

Galeria