Jak poprawić adhezję i retencję w trudnych warunkach – opis przypadków klinicznych z zastosowaniem włókna szklanego UFM Dentapreg® – cz. I

Przypadek 3 – naprawa ubytku szkliwa

Ubytek szkliwa widoczny na fot. 13 powstał w wyniku urazu (uderzenia w brodę). Uszkodzeniu uległo szkliwo na brzegu siecznym i znacznej części powierzchni wargowej zęba 41. Złamanie miało skośny, niekorzystny retencyjnie kształt. W takich wypadkach lekarz ma dwa zabiegi do wyboru. Pierwszy to wygładzenie pryzmatów szkliwa krążkiem sof lex połączone z impregnacją powierzchni złamania (znoszenie nadwrażliwości). Drugim jest zabieg rekonstrukcji uszkodzonej struktury materiałem kompozytowym. Pierwsze postępowanie zostało zaniechane z powodu znacznej nadwrażliwości pourazowej zęba na bodźce fizyko-chemiczne. Uszkodzenie było rozległe. Należało odtworzyć brakującą tkankę twardą zęba. Skośne złamanie stwarza konieczność preparacji mechanicznej typu „box” lub „schodek” w celu poprawienia warunków retencyjnych długoterminowej odbudowy. Kierując się zasadą minimalnej inwazji w tkanki zęba nieobjęte próchnicą, odstąpiono od preparacji mechanicznej na rzecz adhezji chemicznej.

Ząb 41, tak jak pozostałe siekacze, bierze udział w odgryzaniu pokarmów. Brzeg sieczny i przylegające do niego ściany wargowa oraz podniebienna ulegają działaniu dużej siły pionowej na wąskiej i cienkiej powierzchni, dlatego zakładane w tym obszarze wypełnienia mogą ulec uszkodzeniu. Retencyjne opracowanie powierzchni nośnej poprawia mechanikę ubytku i utrzymanie wypełnienia. Do tej pory retencja mechaniczna była postępowaniem z wyboru jako konieczny etap długoterminowej odbudowy. Eksperymentalnie odstąpiono od tej czynności, wykonując retencję chemiczną przez wytrawianie, bondowanie i założenie wypełnienia kompozytowego. Pacjent został poinformowany o możliwości utraty rekonstrukcji. Zgodnie z przewidywaniami wrócił do gabinetu po upływie miesiąca. Siła tnąca pokonała chemiczną adhezję połączenia wypełnienia kompozytowego z zębem. Pacjentowi przedstawiono dwie propozycje: tradycyjne nawiercanie retencyjne w celu poprawy utrzymania wypełnienia lub nieinwazyjne poprawienie retencji przez zastosowanie wzmocnienia z mikrowłókna szklanego UFM. Pacjent bez wahania wybrał włókno szklane – od kilku lat ma zrekonstruowany (również po urazie) brzeg sieczny zęba 21, wzmocniony właśnie włóknem szklanym (SFM Dentapreg^® – producent nie oferował jeszcze wtedy UFM).

Rekonstrukcyjne postępowanie kliniczne przeprowadzono analogicznie do wcześniej opisanych przypadków (rozległe wytrawianie, pokrycie materiałem adhezyjnym, retencja z włókna szklanego, ostateczna warstwa kompozytowa). Proszę zwrócić uwagę na proponowane ułożenie mikrowłókna UFM na powierzchni złamania (fot. 14, 15). Znowu rozciągnięto wymodelowane włókno, pokrywając powierzchnie: wargową, językową i brzeg sieczny. Podczas tej czynności usunięto nadmiary niespolimeryzowanego kompozytu stałego spod włókna. Powstała doskonała mikropowierzchnia retencyjno-adhezyjna dla ostatecznej warstwy materiału kompozytowego. Mimo całkowitego braku dodatkowej preparacji mechanicznej rekonstrukcja utrzymuje się 2,5 roku.

Dziękuję producentowi systemu Dentapreg^® za udostępnienie schematów i najnowszych wyników badań laboratoryjnych na potrzeby artykułu.

lek. stom. Agnieszka Paździor-Klocek
Praktyka prywatna „Stomatolog” w Poniatowej
www.stomatolog.eu.pn

Piśmiennictwo

1. Żarow M.: EndoProtetyka. Wydawnictwo Kwintesencja, Warszawa 2013, 83-87.
2. Aluchna M.: Rekonstrukcje zachowawcze z zastosowaniem nowego zestawu wkładów, cementu i materiału konstrukcyjnego. Opis przypadków. „Mag. Stomatol.”, 2013, 6, 12-16.
3. Paździor-Klocek A.: Estetyka minimalnie inwazyjna – włókno szklane jako wzmocnienie rekonstrukcji brzegu siecznego. „Mag. Stomatol.”, 2014, 3, 42-49.
4. Paździor-Klocek A.: Minimalnie inwazyjne zaopatrzenie złamania siekaczy górnych u niepełnosprawnego dziecka z użyciem UFM^®Dentapreg. „TPS”, 2015, 6, 54-62.
5. Juncewicz M., Lendzion S.: Nowe poglądy na temat odbudowy zębów leczonych endodontycznie – przegląd piśmiennictwa. „Protet.Stomatol.”, 2005, LIII, 186-189.
6. Wagner L.: Odbudowa zęba po leczeniu endodontycznym – wykorzystanie materiałów polimerowych. „e-Dentico”, 2004, 2, 32-44.
7. Krupiński J.: Odbudowa koron zębów po leczeniu endodontycznym. „e-Dentico”, 2007, 2, 28-36.

Galeria

zobacz więcej